14 augustus 2021 vierden Geert Kalkhuis (88) en Antje Kalkhuis-Boontje (86) hun briljanten huwelijk. Burgemeester Ina Sjerps bracht hen afgelopen zaterdag een bezoek met felicitaties.
Hun leven begon op het water want hun beider ouders waren binnenvaartschippers
Geert kwam ter wereld in Ulrum ,in een gezin van 7 kinderen op 12 juli 1933. Antje werd op 19 februari 1935 geboren in Diever en had één broer boven haar. Toen Geert 5 jaar oud was, kreeg hij TBC en was erg ziek. Hierdoor lag hij zestien maanden in sanatorium Sonnevanck in Harderwijk. Hij werd weer beter en mocht terug naar zijn ouders aan boord. Dit was een heftige tijd voor het gezin.
Geert ging van zijn achtste tot zijn twaalfde jaar naar school in Pieterburen. Hij zat samen met zijn oudere zus in de kost bij zijn opa en oma, want zijn ouders moesten varen. Zijn zus maakte de tijd leuker voor Geert, want zijn opa en oma waren geen liefdevolle mensen. Vanaf zijn 12de jaar kon Geert weer terug naar zijn ouders en hielp mee op het schip. Toen Geert 15 jaar was, ging hij naar zee.
Antje werd geboren in gezin met een moeder die vaak ziek was, er was wel veel liefde in het gezin, maar ook altijd zorgen rondom haar moeder. Ook hier was varen het beroep van de ouders. Dus toen Antje 8 jaar oud was, moest ook zij van boord, om naar school te kunnen. Antje kwam eerst in een groot gezin terecht in Stavoren. Omdat het oorlog was, was hier te weinig eten voor haar en ging ze na een jaar naar een ouder echtpaar zonder kinderen in Stavoren.
Antje had hier een heerlijke tijd en genoot volop van het leven aan de wal met vriendjes en vriendinnetjes. School en schaatsen vond ze geweldig. Toen Antje 13 jaar was, veranderende haar leven drastisch. Haar ouders kwamen met het schip naar Stavoren en ze moest weer terug naar boord om voor haar moeder te zorgen en in het huishouden te helpen. Dit was eerst erg wennen voor haar. Antje is tot haar 19de jaar aan boord gebleven en is toen in Amsterdam in het Julianaziekenhuis gaan werken als kamermeisje.
De vonk sloeg over maar ze zagen elkaar een jaar niet
Toen Antje haar 18de verjaardag vierde, kwam Geert onverwachts op haar verjaardag. Ze kenden elkaar van naam en gezicht, want Geert en Antje zijn achterneef en achternicht. Bij Antje sloeg gelijk de vonk over, maar Geert moest de volgende dag gelijk weer naar zee en zo zagen ze elkaar een jaar niet. Totdat Antje haar 19de verjaardag vierde en Geert ineens weer voor haar neus stond… Ze gingen samen schaatsen in de Jaap Edenhal in Amsterdam en ’s avonds bracht hij Antje terug naar boord. Bij de loopplank werd de eerste zoen gegeven en werden zij een verliefd stel en na een jaar volgde hun verloving.
Geert en Antje trouwden op 14 augustus 1956 op een prachtige zomerdag in Amsterdam. Geert haalde Antje van boord met een rondvaartboot, deze was genaamd de Pax. Dit was erg toevallig, want zo heette het schip van Antje haar ouders ook . De rest van de familie stapte ook op de rondvaartboot en zo voeren ze van het schip van Antje haar ouders naar het gemeentehuis, de kerk en het café waar het feest ’s avonds plaatsvond.
Geert en Antje voeren op verschillende schepen
De volgende dag moest er gelijk gewerkt worden, want ze gingen samen varen op zandschip de ‘Wilskracht’, dat voer van Heemstede naar Amsterdam. Dit was niet hun eigen schip. Hierop waren ze zetschippers en voeren ze voor een baas. Hun eerste kind, dochter Greetje, werd geboren en ze waren de koning te rijk!
Hierna volgenden meerdere schepen, de ‘Rika D’ en de ‘Kees’, dit waren binnenvaartschepen, waar ze voor een korte tijd op voeren. Maar de zee bleef toch lokken bij Geert. Ze konden als stuurman en kokkin komen werken bij een oom van Geert op de zeetjalk de ‘Soli Deo Gloria’. Ze gingen varen van Säfle in Zweden naar Nederland. Antje was eerst erg bang op zee, maar na een flinke storm was de angst over omdat ze toen vertrouwen in het schip had gekregen. Op dit schip werd hun tweede dochter Ineke geboren. Ze hadden een prachtige tijd en voeren drie jaar mee op dit schip. Leuke anekdote, dit schip werd later de ‘Tromp’ en heeft ook lange tijd in Harlingen gelegen en momenteel lig hij in het centrum van Dokkum.
Na deze periode konden Geert en Antje hun eerste eigen schip kopen, dit werd de ‘Confid’ ook dit was een zeetjalk. Geert en Antje voeren hiermee naar België, Frankrijk, Duitsland en in Nederland. Dus de zeereizen waren over. Op dit schip werd de derde dochter Antje geboren. Dit schip hebben ze zeven jaar gehad. Hierna volgden nog twee schepen, de ‘Deo Volente’, waar hun eerste zoon Geert op geboren werd en daarna nog twee kinderen, Bart en Renske. Hiermee was het gezin en het geluk compleet. Hun laatste schip was de ‘Coda’ een spits, waar ze 37 jaar mee gevaren hebben. Hun langste en laatste reizen waren de reizen, van Vehnemoor in Duitsland naar Avignon in Zuid Frankrijk. Mooie tijden, maar natuurlijk op de achtergrond, wel altijd het gemis van de kinderen die in Leeuwarden op het schippersinternaat zaten, want zij moesten naar school.
In 2007 hebben ze het schip laten verbouwen, tot varend woonschip. Alles werd gelijkvloers gemaakt, zodat ze nog een aantal jaren voor hun plezier verder konden varen. Geert kreeg namelijk last van zijn benen en het lopen ging achteruit.
Ze gingen langs de kinderen varen die verspreid wonen in Nederland en langs de oudste dochter die ook met haar man in de binnenvaart zit. Dit waren mooie tijden, met veel tijd voor elkaar.
In 2014 naar de wal
In 2014 werd het schip verkocht, Geert was 81 en Antje 79 jaar. Samen hebben ze de ‘Coda’van Franeker naar Antwerpen gevaren, waar de nieuwe eigenaar woonde.
Ondertussen hadden de kinderen, hun nieuwe woning in Harlinga klaargemaakt en daar wonen Geert en Antje nu alweer zeven jaar naar alle tevredenheid. Geert heeft veel plezier van de scootmobiel, zorgt voor de boodschappen en maakt elke dag een ritje door Harlingen en omgeving. Antje geniet van de mooie flat, de activiteiten in Harlinga en de kerk. Ook vinden ze het erg fijn, als de kinderen langskomen.
Nog altijd zijn Geert en Antje heel gelukkig met elkaar en zijn ze dankbaar voor hun prachtige avontuurlijke leven, waarin ze al zolang samen mogen optrekken. Ook zijn ze dankbaar voor de kinderen en de 38 klein- en achterkleinkinderen.
