100 jaar voetbal in Harlingen
Uit de samensmelting van r.k.v.v. Robur (1921) en v.v. Harlingen (1923), ontstond fc Harlingen. In 2022, precies tussen de twee jubileumjaren in, wordt 100 jaar voetbal in Harlingen gevierd. In de aanloop naar 2022 verschijnt er elke maand een artikel over de geschiedenis van de verenigingen. Afwisselend Robur en v.v. Harlingen. Deze maand: r.k.v.v. Robur 1960-1970
Hoogtepunt
In de jaren ‘60 namen de activiteiten bij de r.k.v.v. Robur toe, ook op het gebied van de ontspanning. De training werd intensiever terwijl ook voor de competitie, als voorbereiding, oefenwedstrijden werden gespeeld tegen o.a. Blauwhuis, RES en Friso uit Joure.
Een eerste hoogtepunt in het verenigingsleven was wel het kampioenschap en promotie van het eerste elftal naar de eerste klas van de Friese Voetbal Bond in het seizoen 1960-1961. Het elftal bestond uit de volgende spelers:
E. Ligthart, H. Pauwels, H. Schaafsma, J. Galema, Joh. Schoot, K. Jorna, A. Schaap, K. Poelsma, W. Velthuis, B. Ligthart, R. v.d. Meer, J. Schoot, F. v.d. Meij en Tj. Bouwmeester. Op de feestelijke receptie traden tal van sprekers voor het voetlicht. We noemen er enkele: Laurens Drost, oud-voorzitter W.R. v.d. Meer, pastoor P.J. Wirtz, wethouder B. v.d. Gaast, scheidsrechter Altenburg uit Bolsward en namens de supporters H. Galema.
Onder: J.L. Velthuis, Klaas Poelsma, Wim Velthuis, Bertus Ligthart, Rein van der Meer, Johan van
der Meer, Jan Schoot, Fedde van der Meij, Tjitse Bouwmeester
In de Nederlandse Staatscourant van 10 mei 1962 werd melding gemaakt van de Koninklijke Goedkeuring van de R.K. Sportcentrale Robur. Hier was het voetbalgebeuren een onderdeel van maar leidde toen al z’n eigen leven omdat de centrale niet beantwoordde aan het gestelde, meerdere sporten onder één centrale leiding. Tot 1966 wist het eerste elftal zich min of meer redelijk in de eerste klas te handhaven maar toen volgde helaas degradatie naar de tweede klas. Tot en met het seizoen 1970 eindigde men wel steeds in de hoogste regionen.
Harlinger Courant 1960 naar aanleiding van het kampioenschap:
Een oud-Roburlid, De heer M. Flipsen, wiens vader destijds een kleermakers bedrijf uitoefende, eerst op de Noorderhaven, later op de Grote Bredeplaats boven de drogisterij van Buikhuizen schreef ons onderstaande herinnering:
Robur proficiat geen Harlinger vergeet “Sien stadsje en de Stienen Man”. Ik ben al bijna 38 jaar Harlingen uit maar lees nog steeds met genoegen de Harlinger Courant die mijn broer Piet trouw aan mij doorstuurt. De jeugdherinneringen schijnen bij een mens sterk veranderd te liggen. De naam van mijn beste klant wil mij soms niet te binnen schieten maar mijn schoolvrienden ken ik nog bij voor- en achternaam en bijnaam.
…….
Wij speelden inderdaad op soldatenkistjes door de schoenmaker versterkt met neuzen en noppen Sake Agricola was de eerste met echte. Ik hoor hem mij nog vragen: Gaast eventjes met naar Leeuwarden op de fiets, ik mag van mien vader echte voetbalschoenen kope” Ik heb ze nooit bezeten maar behandelde wel mijn kistjes zorgvuldig met paardenvet.
Giel Flipsen
Oldeboorn – Robur 3-3
In 1965 speelde het eerste elftal tegen Oldeboorn. Op zich niks vreemds want beide clubs ontmoetten elkaar regelmatig in de competitie. Het slot was wel opmerkelijk, viel te lezen uit het verslag in de H.C. Bij een 3-2 stand in het voordeel van Oldeboorn, kreeg de thuisclub een vrije trap te nemen. Deze werd teruggespeeld op de keeper, maar die was op zijn beurt een tweede bal uit de sloot aan het halen, hierdoor verdween de bal in eigen goal en werd het toch nog 3-3 in de slotfase. Hevig protest van Oldeboorn had een averechts effect op de scheidsrechter, die vervolgens 6 minuten eerder affloot.
Zuiderhof, Johan Outhuijse, Tinus Jilderts, Henk Metz.
Onder v.l.n.r.: Peter Jonker, Bertus Schreefel, Johan Schoot, Jantje Outhuijse, Ido
Homminga
Wim Velthuis
In de jaren ‘60 was Wim Velthuis speler van Robur. Ook vervulde hij een bestuursfunctie. Wim leerde voetballen op het schoolplein. Er werd altijd gevoetbald, voor en na school, zelfs tijdens de pauzes. Omdat je op een Roomse school zat ging je automatisch voetballen bij Robur. Zijn eerst trainer was L. Koopmans van HZC een slagerszoon, die was nogal fanatiek volgens Wim. Wim was niet altijd woonachtig in Harlingen, maar bleef altijd trouw aan Robur. Hij speelde ook in het eerste elftal links in de verdediging als rechtspoot. Geen technicus, maar inzet was een kwaliteit van hem. Zijn broer Herman speelde ook bij Robur maar werd overgehaald om bij Harlingen te gaan voetballen. De wedstrijdbesprekingen werden gehouden bij gebrek aan een eigen clubgebouw, in het Hemeltje. Voorzitter en leider Jan Zuiderhof deed dat op zijn bekende beknopte wijze. Toen Simme Schaap stopte met het secretariaat van Robur werd hij gevraagd dat op zich te nemen. Samen met voorzitter Jan Zuiderhof en penningmeester Age Zijlstra vormden zij het dagelijks bestuur. Wim ging met zijn team op de fiets naar wedstrijden dichtbij o.a. ook naar Arum. Men moest zich verkleden in de bovenzaal van De Gekroonde Leeuw. Op voetbalschoenen mocht je niet naar binnen. Je moest je wassen met water uit ronde bakjes. Dat was nog beter dan thuis in Harlingen waar je je met koud water uit een “trog “moest wassen. Ook voor hem zijn de wedstrijden tegen Blauwhuis legendarisch, niet alleen het voetballen. Zo moesten ze zich verkleden in het café en er hingen droge worstjes in de ruimte waar men zich moest verkleden. Het duurde niet lang of er hingen geen worstjes meer. Na afloop zei men tegen de cafébaas dat ze ook nog wat moesten afrekenen.
Bestuur
Jan Zuiderhof neemt in 1966 de voorzittershamer over van W.R. van der Meer. Simme Schaap werd secretaris. Ook Johan B. H. Erents was in deze periode nog een jaar voorzitter. Age A. Zijlstra werd penningmeester voor een aantal jaren. W. van der Meer en S. Schaap werden in 1970 uitgeroepen tot de eerste ereleden voor hun belangrijke rol bij de ontwikkeling van Robur.
Trainers
Robur werd eerder getraind door dhr. Nak, gymnastiekleraar Jansen en dhr. Baarda. In de jaren ‘60 werden zij opgevolgd door Johan Erents, Frans Bijl, Johan Jansen en Meinte Mensonides
Jeugd
In de jaren ‘50 had Robur 1 jeugdelftal. De leeftijdsgrens lag op maximaal 19 jaar. Er werden regionaal opgezette competitiewedstrijden gespeeld en men ging vaak op de fiets naar omliggende dorpen. Het jeugdbestuur bestond tot 1967 uit Hans Schaafsma, Frans Bijl en Johan van der Meer. Daarna werd Johan voorzitter en werden Hans en Frans vervangen door Coen Hartogs en Piet Bleuming. Voor de jeugd werden er Roburjeugddagen georganiseerd, die later uitgroeiden tot het bekende Robur jeugdtoernooi.
Johan Jilderts, Frans Faber, Paul Roorda
Onder: Henk Brouwer, Bertus Ligthart, Jan Veltman, Theo Outhuijse en Frits Willikes
Spelerspas
Iedere speler diende in het bezit te zijn van een spelerspas om wedstrijden te mogen spelen. Onderdeel daarvan was een sportmedische keuring, die daarvoor ondergaan moest worden. Het team moest zich dan bij de arts melden voor onder meer een long- en bloedtest. Enkele spelerspassen uit deze tijd zijn bewaard gebleven, waaronder die van Eelke Ligthart.
Afsluiting
We maken weer een “Balkland”-bruggetje naar de v.v. Harlingen, die in die tijd als gefuseerde club ook echt op het Balkland ging voetballen en de nodige sportieve successen behaalden.
