Uit de samensmelting van R.Kv.v. Robur (1921) en v.v. Harlingen (1923), ontstond fc Harlingen. In 2022, precies tussen de twee jubileumjaren in, wordt 100 jaar voetbal in Harlingen gevierd. In de aanloop naar 2022 verschijnt er elke maand in de Harlinger media een artikel over de geschiedenis van de verenigingen. Afwisselend Robur en Harlingen. Deze week: Robur; Periode 1970 – 1980.
Robur bloeiende club
Alweer het vierde artikel van de R.K.v.v. Robur. In deze editie de jaren zeventig waarin zwart-wit langzamerhand werd vervangen door kleur in de foto’s. Het was een periode van Robur in sterke ontwikkeling. Het aantal leden nam flink toe waardoor organisatie en bestuur steeds een belangrijkere rol kreeg. De seniorenafdeling bestond inmiddels uit vier elftallen terwijl ook de jeugdafdeling groeiend was. In 1977 kreeg Robur als eerste vereniging in Harlingen ook een damesteam. Er werd een elftallencommissie gevormd om het voetbalgebeuren in goede banen te leiden. Kwam men voor vergaderingen, besprekingen enz. bijeen in De Lichtboei, later in ’t Pypke en tussendoor in de St. Michaëlschool, in het bestuur rijpte het plan tot bouw van een eigen “home”. Tijdens een ledenvergadering in 1977 spreken de leden zich uit en wordt er een bouwcommissie gevormd onder leiding van voorzitter Jan Zuiderhof. Het jaar daarop werd begonnen met de bouw en er volgde een feestelijke opening. Ook kon er getraind worden op de oude ijsbaan aan de Achlumerdijk. Hier werd ook het mini-pupillen voetbal gespeeld.
Clubblad
Ook wordt de eerste vorm van een clubblad “voetbalnieuws vv Robur” in het leven geroepen met in de redactie W.A. Damsma, C. Hartogs, J. Outhuijse en R. Marissen. Er valt onder meer te lezen dat de opstellingen op woensdagmiddag in de kastjes van ’t Pypke en Robur hangen. Het blad werd bekostigd door advertenties te plaatsen tussen de wedstrijdverslagen, uitslagen en mededelingen. Ook de humor mocht niet ontbreken. Zo viel in het kader van ledenwerving te lezen van pupil tot trainer: “Se juh, het dien vrouw eigeluk al ’n kien?” Nee, hoezo? Nou dan suuk daar maar us wat an doen. Waarom? Nou dan hewe dr toch weer een lid bij!
Robur 1 (zie foto 1)
Tot en met het seizoen 1970 eindigde men wel steeds in de hoogste regionen, maar kwamen steeds net iets tekort om te promoveren. Pas in 1971 werd het toch weer gepresteerd om door hard werken kampioen te worden en terug te keren naar de eerste klas van het afdelingsvoetbal. En ook nu weer volgde er een feestelijke receptie met vele sprekers. Voor enkele spelers een herhaling van 1961! In de jaren die volgen wisselt promotie en degradatie elkaar op. Een uniek moment volgde in het seizoen 1976-1977 toen het eerste elftal voor het eerst de vierde klasse van de KNVB bereikte door een beslissingswedstrijd te winnen van Oosterlittens 1-0 door een doelpunt van Ferdinand Willikes. (foto 7)
Henk Metz (zie foto 8)
Henk Metz was erbij als speler en vertelt: in 1977 promoveerden we naar de 4e klasse KNVB, onder leiding van Eelke Ligthart. We speelden op het veld van Dronrijp een beslissingswedstrijd, tweede Pinksterdag ’s avonds, tegen Oosterlittens. Joop Sopacua speelde daar rechtsbuiten en zelf stond ik linksback. Vooraf had ik tegen hem gezegd dat ik met alle middelen zou proberen te voorkomen dat hij er langs kwam en dat is mij gelukt tot groot ongenoegen van Joop, die mij niet sportief vond.
Toen ik mij aanmeldde als lid kreeg ik te horen van de toenmalige voorzitter Zuiderhof dat ik in het tweede elftal maar eens moest laten zien wat ik kon als voetballer, je komt niet zomaar in het eerste werd mij medegedeeld. De eerste wedstrijd in het tweede was tegen St.Jacob en ik scoorde 4 keer. Na nog een wedstrijd in het tweede werd ik overgeheveld naar het eerste en speelde daar onafgebroken tot ik stopte.
2e Elftal (zie foto 1)
Het tweede elftal behaalde in 1979 het kampioenschap met Willem Boorsma (leider), Herman de Bruin, Wim Klumper, Jan-Willem Boorsma, Andre Zijlstra, Henk Jonkman, Eelke Ligthart, Neeldert van der Geest, Willie Hobma, Rients Cornel, Willem Attema, Henk ten Wolde en Gerrit Esveld.
Damesafdeling
Na de aanmelding van een 15-tal dames in 1977 had Robur er een afdeling bij al ging dit niet zonder slag of stoot. Niet iedereen stond te springen om een dameselftal. Tegenwoordig is damesvoetbal niet meer weg te denken bij de vereniging. Klazien Schotanus verrichte baanbrekend werk voor de dames door de belangen te behartigen als vertegenwoordiger in het bestuur. In 1978 trad het dameselftal toe tot de competitie en bereikte men direct de 2e plaats op de ranglijst, promotie was een feit. Met het klimmen van het aantal leden werd het een noodzaak een bestuur te vormen, die bestond uit: Liesbeth de Bruin (Voorzitster), Ankie Willikes (Secretaresse), Mieke Boorsma, Tjitske Kingma en Klazien Schotanus (leden).
Theo Outhuijse (zie foto 9)
Theo Outhuijse was er ook bij in de succesvolle periode bij het eerste elftal: Ik weet het nog als de dag van gisteren dat wij in de herfst en winterperiode niet op het veldje van de Vierkantsdijk konden trainen vanwege water- en blubberoverlast en dat we dan met onze trainer Eelke Ligthart hardlopend naar Midlum gingen, daar trainden op het kaatsveld en daarna weer terug naar ons eigen complex liepen om te douchen en om te kleden. Ik vond dat helemaal fantastisch maar voor een groot aantal van de toenmalige selectie was het een “kwelling”. Ik denk zelf dat hier mijn basis is ontstaan voor mijn grote hobby: het hardlopen.
Wat voor mijzelf eigenlijk een van de mooiste periodes is geweest, was het werken met de jeugd van Robur. Eerst een aantal jaren als trainer en leider van vele teams maar later als jeugdcoördinator en voorzitter van het jeugdbestuur. Samen met o.a. de veel te vroeg overleden Jan Veltman en in mijn ogen de beste jeugdtrainer die Robur ooit heeft gehad, Gerrit Esveld, bloeide de jeugdafdeling als nooit tevoren. De sfeer was enorm goed en spelers en ouders hadden het reuze naar hun zin.
Henk Hobma (zie foto 6)
In de HC uit het jaar 1971 valt te lezen dat Henk Hobma werd verkozen als meest verdienstelijke voetballer van het jaar 1970-1971. Dit dankte hij aan zijn constante vorm en zijn grote inzet. Hij was tevens altijd present op de trainingsavonden.
Bestuur (zie foto 4)
Jan Zuiderhof zet in de jaren ‘70 succesvol zijn voorzitterschap voort. Hij stond aan de basis van de groei van de club en was de aanjager voor de realisatie van een eigen clubgebouw, die er in 1978 kwam. Dat was een enorme vooruitgang voor de vele leden jong en oud. In 1979 gaf hij de voorzittershamer over aan Paul Bolte en werd Jan zeer verdiend benoemd tot erevoorzitter. In 1974 kwam een andere belangrijke bestuurder bij de club in de persoon van Wiebrand Damsma in de functie van secretaris. Hij verving Wim Velthuis. Ido Homminga en Wim Klumper vervulden de taak van penningmeester. Ook geen onbelangrijke rol. In deze periode mogen ook niet de namen van Coen Hartogs (jeugdafdeling) en Klazien Schotanus (damesafdeling) ontbreken. Age A. Zijlstra nam aan het eind van deze periode afscheid als bestuurslid en werd ook benoemd als erelid.
Trainers (zie foto 5)
Meinte Mensonides, was de trainer die Robur kampioen maakte in de periode 1970-1973. Eelke Ligthart volgde hem op en kende succes als trainer in het seizoen 1976-1977 toen Robur 1 voor het eerste promoveerde naar de 4e klasse van de knvb. In 1978 stopt Henk Metz als speler en wordt trainer van het eerste elftal tot 1980.
Jeugd
Ook voor de jeugd was Henk Metz belangrijk als voorzitter van het jeugdbestuur. De Robur jeugddagen werden vervangen door het wel bekende Robur jeugdtoernooi. Er werden goede tegenstanders uitgenodigd en het toernooi groeide later onder bezielende leiding van Jan Helvrich uit tot een van de grootste toernooien in Friesland met een internationaal karakter door de aanwezigheid van fsv Jever. Een mooi feit is dat Jan Brouwer als speler uit de eigen jeugd weet door te dringen tot het Friese jeugdelftal.
