Donderdagavond op de vertrouwde tijd van 21.00 uur is het weer tijd voor je metal vitamine, bij Omroep Zilt en Shine Radio. De ene plaat is nog mooier dan de andere en deze week even geen gast, maar een flinke dosis muziek.
De opening deze week is voor Disturbed. Het nummer Down with Sickness stamt al uit 2000 en werd gebruikt in de film Queen of the Damned. Disturbed is een Amerikaanse heavy metal band uit Chicago, opgericht in 1994. De band bestaat uit gitarist Dan Donegan, drummer Mike Wengren, zanger David Draiman en bassist John Moyer. Donegan en Wengren zijn vanaf het begin betrokken bij de band, waarbij Draiman de originele zanger Erich Awalt verving in 1996 en Moyer de originele bassist Steve ‘Fuzz’ Kmak verving in 2004. Met meer dan 17 miljoen platen wereldwijd, zes RIAA-certificaties voor hun albums (waaronder 5x platina voor The Sickness), singles van alle acht albums die de top tien van de Mainstream Rock-hitlijst bereikten, en twee Grammy Award-nominaties, staat Disturbed naast Slipknot en Godsmack genoteerd als één van de succesvolste rockbands van de 21e eeuw. Volgens frontman David Draiman zijn de teksten die hij schrijft geïnspireerd op eigen ervaringen en hij presenteert zijn ideeën graag in cryptische teksten. Muzikaal laat Disturbed zich o.a. beïnvloeden door ‘harde’ bands als Black Sabbath, Judas Priest, Metallica en Iron Maiden, maar ook Faith No More; met name zanger Mike Patton is een grote inspiratie. In 2015, vijftig jaar na het origineel, nam Disturbed een coverversie op van de classic The Sounds Of Silence, waar Paul Simon erg verguld mee was.
Er is verder muziek van Arch Enemy, Phrasing, Mind Driller, Laura Coil en Dhalya.
Dhalya is een powermetalband met een zangeres opgericht in 2021 in Aarschot, België. Sofie is een klassiek geschoolde zangeres. Ze volgde een muziek- en piano opleiding aan de muziekacademie van Heist o/d Berg. Sinds haar jeugd is Sofie lid van het Jeugdkoor en nadien het volwassenenkoor Sint-Cecilia te Ramsel. Het kinderkoor ‘Kets’ werd door Sofie opgericht, gedirigeerd en begeleid. Tevens is Sofie de zangeres van de A capella zanggroep ‘4tune’ en liefhebster van het ruigere, hardere muziekgenre. Sofie schrijft de zanglijnen en lyrics en is de zangeres/frontvrouw van de groep Dhalya. Yves is de benjamin van de groep met zijn 6 jaar muzikale ervaring. Zijn gitaar opleiding volgde hij bij Erik De Vries. Yves is de rhythm gitarist en speelt op een Kramer Nightswan gitaar. De stijl waar Yves van houdt is metal en rock en zijn invloeden komen van de bands Hammerfall, Nightwish, Gun’s ’n roses, Dire straits en Bad Religion. Dhalya is zijn eerste band. Ken is de lead en rhythm gitarist en tevens de oprichter van Dhalya. De muzikale invloeden van Ken bevinden zich in de classic heavy metal (Iron Maiden, Judas Priest, Accept, Manowar, Queensrÿche), 80s hard rock, power metal (Hammerfall, Primal Fear, Stratovarius), trash metal (Megadeth, Metallica) en symphonic metal (Nightwish, Leaved Eyes). Ken speelt 25 jaar gitaar en was eerst actief in de lokale band Alluminator en na een lange pauze initiatiefnemer om de powermetal band Dhalya op te richten. Thijs ontmoette Ken tijdens hun studententijd in Leuven. Ken zocht een bassist voor zijn toenmalige band Alluminator. Thijs was eigenlijk gitarist, had in twee heavy metal bands gespeeld, maar hij ging de uitdaging aan. Na het stoppen van deze band was er een tijd radiostilte tot Ken aan Thijs tijdens de Corona pandemie vroeg om naar een paar nummers te luisteren. Voorstel was om daar de bas op in te spelen. Maar voor we het goed doorhadden hadden we een hele band bij elkaar… Thijs luistert voornamelijk naar Thrash-, Death- en Black Metal. Hoe sneller, hoe liever. In Dhalya heeft hij een uniek genre ontdekt waar hij zijn plaats in kan vinden als bassist! Mark zijn échte passie, dat is de muziek. Hij begon als drummer bij het kerkkoor van Woluwe, maar omdat zijn voorliefde voor trash- en speed metal daar minder in de smaak viel, verkaste hij al snel naar een reeks jonge, opkomende bands zoals Albin en Het Goede van het Gek zijn (Vlaamse muziek), El Fuse (cross-over/metal), Het Beest (Nederlandstalige pop/rock), Adryft (battle metal) en BackSeat (hardrock). Mark vervoegde de groep Dhalya als laatste (en tevens oudste lid) en is de drummer van de band.
En vorige week mocht ik de nieuwe single van José Ferro al draaien, maar deze week staat weer op de lijst net als Rich Kid Express, Peter Bourbon, Charlotte Wessels en Vallorch.
Vallorch werd opgericht in december 2010, toen Marco Munari (NewSun), Matteo Patuelli (Alzhagoth) en Massimo Benetazzo op het idee kwamen vlak nadat ze samen een concert hadden bijgewoond. Geïnspireerd door de energie en de geest van het evenement, besloten ze hun eigen band te vormen, en de naam Vallorch — afkomstig van een klein Cimbrisch dorp op het Cansiglio-plateau — werd snel gekozen als eerbetoon aan hun culturele wortels. Het eerste jaar experimenteerde Vallorch met verschillende geluiden en muzikanten, op zoek naar de juiste line-up. In januari 2012 werd de groep sterker met de toevoeging van zangeres/fluitist Sara, zangeres/bassist Leonardo Dalla Via, multi-instrumentalist Andrea ‘Demetrio’ Rampin (die tin whistle, doedelzak en accordeon speelt) en violist Francesco Salviato. Dit ensemble van zeven leden debuteerde live in maart 2012, ter promotie van hun onlangs uitgebrachte EP Stories of North. Hun boeiende mix van folkmetal kreeg snel aanhang, wat hen erkenning opleverde in de Italiaanse scene en leidde tot optredens op evenementen als Fosch Fest, waar ze het voorprogramma verzorgden voor grote bands. De zomer van 2012 bracht echter veranderingen. Violist Francesco nam afscheid van de band en Martina Mezzalira nam zijn plaats in. Rond dezelfde tijd tekende Vallorch een platencontract bij Moonlight Records en ging de studio in om te werken aan hun eerste volledige album Neverfade, uitgebracht in 2013, werd door critici en fans geprezen en mengde snelle, melodieuze jigs met gutturale en cleane vocalen, naast krachtige deathmetalriffs. Dit succes leverde hen optredens op op grote internationale festivals zoals Metaldays. In 2014 vonden er nog meer line-up verschuivingen plaats. Andrea Demetrio Rampin verliet de band en werd vervangen door Paolo Pesce op accordeon, draailier en keyboards. Ondertussen nam zangeres Sara de tin whistle en doedelzak over. Oprichter Matteo Patuelli trad ook af, waardoor gitarist Mattia Buggin zich aansloot. Ondanks deze veranderingen zette Vallorch door en begon aan hun eerste Europese tournee met Artaius. Ze speelden in Duitsland, Tsjechië, Frankrijk, België en Slowakije, met als hoogtepunt een optreden als voorprogramma voor Mägo de Oz op het Metal for Emergency festival. Later dat jaar keerden ze terug naar de studio om hun tweede volledige album op te nemen, Until Our Tale Is Told (2015). Het album weerspiegelde de groeiende compositorische volwassenheid van de band en leidde tot meer festivaloptredens en liveshows in de daaropvolgende twee jaar. In 2016 sloot Riccardo Gianni zich kortstondig aan bij de band als violist en trad op op verschillende grote lokale festivals. In 2019 stond de band echter weer op een kruispunt. Na een reeks bezettingswisselingen en creatieve uitdagingen besloot oprichter Marco Munari de groep te verlaten. De overgebleven leden — Massimo, Sara, Leo, Mattia en Marco — stonden voor een moeilijke keuze: ofwel uit elkaar gaan of evolueren. Ze kozen ervoor om zichzelf opnieuw uit te vinden als een band met vijf leden. De wereldwijde beperkingen van 2020 tot 2022 maakten liveoptredens lastig, maar de band gebruikte deze tijd om zich te concentreren op het schrijven van nieuw materiaal. In 2023 keerde Vallorch terug naar het podium, als voorprogramma voor gerenommeerde acts als Alestorm, Wind Rose en Rhapsody Of Fire. Nu, in 2025, staat Vallorch op het punt om hun langverwachte nieuwe album, “The Circle”, uit te brengen, waarmee ze een triomfantelijke terugkeer markeren. Herrezen uit de as van hun vroegere zelf, zijn ze klaar om de wereld opnieuw te veroveren.
De afsluiting zal een vooruitblik op volgende week worden. Dan gaan we een compleet Nederlandstalige uitzending maken. De afsluiter voor deze week komt van Beuk.
Beuk is een hardrock & roll trio uit de regio Brugge in West-Vlaanderen. Hun muziek refereert aan de New Wave of Classic Rock (NWOCR) met echo’s van Motörhead, Iggy & The Stooges, Iron Maiden, Jimi Hendrix. Toch zijn ze even Vlaams als Noordkaap, De Kreuners en Gorki. Sinds september 2014 speelden Roel Jacobus (zang en bas), Matthias ‘Meyke’ Demey (gitaar) en Laurent De Moor (drums) meer dan 170 shows in België, Nederland Frankrijk en hun tweede thuisland Engeland. In het Nederlands? “Who cares about the language: if it rocks, it rocks!” Podia van clubs en festivals werden gedeeld met Phil Campbell & The Bastard Sons (ex-Motörhead), Dog Eat Dog, The Godfathers, Ostrogoth, Equal Idiots, Fleddy Melculy, Spoil Engine.
Heb je suggesties of speel je in een band en heb je een single uit of een goede demo die je graag eens wil laten horen aan Noord-West Fryslân en de rest van de wereld of wil je ook eens een uitzending vullen met je muziek en inspiratieplaten dan kun je mailen naar rsh.razenderoeland@gmail.com of razenderoeland@omroepzilt.nl
